ျပတင္းတံခါးကိုလာလာေခါက္ေနေလရဲ ့..
တစ္နယ္စီေ၀း........
ငါခ်စ္ခဲ့မိေသာေကာင္မေလးေရအိပ္ေပ်ာ္ေနျပီလား
အေနေတြမနီးေပမဲ ့..........
ငါျမတ္ႏွိုးေသာပန္းပြင့္ေလးေရအိပ္ေမာက်ေနျပီလား
ဒီေဆာင္းျမဴကိုေငးမိမွ....................
ငါဆိုခ်င္ေနေသာေတးသြားေလးေရအိပ္စက္ေနျပီလား
ထရံအျပင္အိပ္ခန္းက....ေကာင္မေလးေရ..............
ၿငိမ္သက္စြာနဲ ့အခန္းတြင္းေထာင့္မွာအေႏြးဓာတ္ကိုခင္း
ဒီေဆာင္းတစ္ညမွာမင္းအနားအလင္းခိုခ်င္ေလရဲ့ကြယ္..။။
တိမ္အုပ္ေငးျပီးသက္ျပင္းမခ်ျခင္ေတာ့ပါဘူးတစ္ေယာက္တည္း
ဆည္းဆာခ်ိန္ကိုျဖတ္ပ်ံသန္းေနေသာငွက္အုပ္ေတြၾကားမွာပါလာသလား
အစာရွာရခက္တဲ့ေန ့လယ္ခင္းေတြထဲမွာစိတ္မခ်မိတာအျပစ္လားကြာ
အျပံဳးေဆာင္ထားတဲ့ေငြမ်က္နာေတြျကားမွာျမင္ေနရေပမဲ ့ငါငိုေနမိတယ္
မၾကာခင္မွာလင္းရနံ႕ေတြေဝလာမွာပါပဲလို ့ကိုယ္ယံုတယ္
ဘယ္သူမဆိုမနက္ၿဖန္ခါကိုေတာ့ႏွုတ္ဆက္ခြင့္ေတြရိွေနတယ္ေလ...။။။
ရယ္ကာေမာကာ တစ္ေႏြလံုးပိတ္ပိတ္ဖံုးေလာက္တဲ့ဖံုလံုးေတြကိုေငးခ်င္မိတယ္
လသာညမွာေတးဆိုျပခဲ့တဲ ့ႏွုတ္ခမ္းေလးကိုဘယ္ေတာင္ေတြမွမေက်ာ္ႏွိုင္ေလာက္ဘူး
ယံုၾကည္ထားစမ္း..ေကာင္ကင္ေပၚေရာက္သြားမွမဟုတ္ပါဘူး
ေရေငြ႕ေရခိုးကလည္းပင္လယ္ကိုစိုက္ပ်ိဳးႏိုင္တယ္...
တစ္ေန့ေတာ့ပ်ိဳးပန္းေတြေ၀ျဖာလာမွာပါ....ငါ့အေတြးေတြက
အျမင္မွုန္တဲ့ကမ္းတစ္ဖက္ကိုေငးေနရေပမဲ ့ဘာမွထင္မလာေစအံုး
မနက္ျဖန္ေတြအတြက္..ဒီကဗ်ာေလးကပဲအားျဖစ္ပါေစေတာ့ေလ....။။။
No comments:
Post a Comment
ေနေရာင္ကိုေမွ်ာ္ျပီးမွျပံဳးရတာပန္းတို့သဘာ၀မွန္ရင္
ကာရံေတြ
နေဘေတြ....အတြက္
ေ၀ဖန္သံေလးမ်ားၾကားခ်င္မိတာအမွန္
ဒါေၾကာင့္သာ.............
ရင္ဖြင့္သံေလးတစ္ခုခုေတာ့ထားခဲ့ေပးပါအံုးေနာ္ခင္ဗ်
ခင္မင္ေလးစားလ်က္.....အေမ့သားေနလင္းျဖိဳး