လင္းလြန္းတဲ့ေကာင္းကင္ေအာက္
ေမွာင္လြန္းတဲ့ညမ်ားရဲ ့အေငြ ့သက္
အႏွစ္မရွိတဲ့ဒႆနေတြ က
အႏွစ္မရွိတဲ့ဒႆနေတြ က
မြန္းၾကပ္လြန္းတဲ့ၿမိဳ.ျပထဲမွာ
ငါ့စိတ္ေတြကို အတုိင္းမဲ့ႏွိပ္စက္ေနၾက.....။
ငါ့စိတ္ေတြကို အတုိင္းမဲ့ႏွိပ္စက္ေနၾက.....။
ရွုပ္ေထြးလြန္းတဲ့လမ္းေၾကာင္းေတြ
ခက္ခဲနက္နဲတဲ့ဖေလာ္ေတြၾကားမွာ
ၿမိဳ.ျပႀကီးကအေမွာင္အတိနဲ.
ၿမိဳ.ျပႀကီးကအေမွာင္အတိနဲ.
ေလလူိင္းေတြကိုပိတ္ဆို ့
ကာရံထားတဲ့တတိုင္းေတြၾကား
ကာရံထားတဲ့တတိုင္းေတြၾကား
အေျဖေဖာ္စရာ ဆိုတာေတြ မရွိလုိ.
တေၾကာ္ၾကာ္ငုိေၾကြးေနအေမွာင္လမ္းေပၚ
တေၾကာ္ၾကာ္ငုိေၾကြးေနအေမွာင္လမ္းေပၚ
ငါ ့အျပင္မ်က္၀န္းေရွ ့မွာမ်ားေနတယ္...။။။
အတိတ္ကအမွားေတြအတြက္
ထြက္ေပါက္ရွာေနတဲ့အလင္းေတြျကား
ထြက္ေပါက္ရွာေနတဲ့အလင္းေတြျကား
ရဲေတာက္ေနတဲ့ငါတို ့ရ ဲ ့ယံုျကည္မွု ့
ဆံျခည္မွ်င္အလင္းေပါက္ကေခ်ာင္းေနသူေတြ
အတၱမ်ားဖုံးတဲ့ကမၻာေျမေပၚမွာေျမျမဳပ္ဖို့၇န္အသင္ ့....။။
ေခြ်းစက္ေတြက်ေနတာပဲ..အ၇ိပ္မေပ်ာက္ခင္
ကမၻာႀကီးေတာင္အရွုံးေပးေနေစဖို ့
ဘယ္နံရံေတြကိုလန္ ့ေနစရာမလိုပါဘူး....။
ငါကိုယ့္ငါသိေနဖို ့ထက္..ေျကာက္စရာေတြက
မနက္ျဖန္ေတြရဲ ့အလင္းေတြထဲမွာေတာ ့
ဘယ္ပံုစံနဲ ့...တစ္ေန့တာျဖစ္လာအံုးမလဲ...
ငါလည္းငါ့ကိုယ္ငါေတြးမယ္..မင္းလည္း........................................။။။။။။။။
ထိုသူကား.............
အေမ့သားေနလင္းျဖိဳး
No comments:
Post a Comment
ေနေရာင္ကိုေမွ်ာ္ျပီးမွျပံဳးရတာပန္းတို့သဘာ၀မွန္ရင္
ကာရံေတြ
နေဘေတြ....အတြက္
ေ၀ဖန္သံေလးမ်ားၾကားခ်င္မိတာအမွန္
ဒါေၾကာင့္သာ.............
ရင္ဖြင့္သံေလးတစ္ခုခုေတာ့ထားခဲ့ေပးပါအံုးေနာ္ခင္ဗ်
ခင္မင္ေလးစားလ်က္.....အေမ့သားေနလင္းျဖိဳး