ညီမေလး..သီရိ...ေရႀကည့္ပါဦးလား...ထင္းရူးပင္ၾကီးက
ရွည္လ်ားခြၽန္ၿမတဲ႕ သစ္ရြက္ေတြ ေကြးကုပ္
မေန႕ကျပတင္းတံခါးကို ေလနဲ႕ တိုက္...ပခံုးပုတ္ေနေပမဲ ့
ဒီေဆာင္းရဲ႕အလယ္ကေမြးေန႕ပြဲေလးေအးျမေစဖို ့
ႏွင္းစက္သံတစ္ဖြဲဖြဲၾကားမွာဒီကဗ်ာကိုစေရးခဲ့မိတယ္..။။
သီရိဆိုတဲ့သူငယ္ခ်င္းေရ...
အခ်ိန္တစ္ခုၾကားမွာေရာက္လာျပန္တဲ ့
ဒီဇင္ဘာလနတ္သမီးရဲ့ေမြးေန႕ဟာ
ေဆာင္းတစ္ခုမွာ
ပါ၀င္ခဲ့ဖူးတဲ့ ႏွင္းတစ္စက္လို
စာရင္းလည္းမရွိ၊ နံပါတ္လည္းမသိတာထက္
ေျပာမျပႏွိုင္ေအာင္ ႀကီးက်ယ္ေနေစရမယ္...
ေကာင္းကင္သူေလး...သီရိ..ေမြးေန့႕ကေတာ့
သူ႔အလင္းလဲ့မွဳန္ေတြက..ေကာင္းကင္ရင္ခြင္
ပင္လယ္သားေပါက္ကေလးရဲ႕ ဖြင့္ပြဲကို
ေမြးေန ့ဆုေတာင္းသံအမ်ားႏွင္ ့..ၿပည္႕စံုပါေစေတာ့ကြယ္..။။
ၿပကၡဒိန္ထဲက ေန႕ရက္ေတြကို အလ်ားလိုက္ ဟန္႔တား
စမ္းေရေပၚမွာတင္ျပီး စကၠဴေလွတို႔ကိုၾကိဳးျဖည္
ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ထက္မက..ေအာင္ျမင္မွု့တစ္ေပြ႕တစ္ပိုက္
သန္းေခါင္ယံ၏ ၾကယ္ေရာင္ပ်ပ်ေအာက္မွာေတာ ့
ေကာင္းကင္ညီမေလးသိရိ၏ေမြးေန႕မဂၤလာပြဲေလး
ေကာင္းကင္ေမာင္ႏွမမ်ား၏ဆုေတာင္းသေအာက္လြင့္ေမၽွာလွပေနပါေစေတာ့ေလ..။။
ထုိေသာညမွာ ႏွင္းျပာအုပ္မိုးထားတဲ့ေကာင္းကင္ေအာက္
အိမ္မက္ခိုးမွ်င္ သခင္မေလး..သီရိတစ္ေယာက္
ၾကယ္ခက္ညေတြ ပန္ရင္းေၾကြသက္..ျပံဳးရယ္ႏွိုင္လို ့
ရႊင္ျပံဳးမ်က္ရည္ဝိုးဝင္း အိမ္မက္လင္းျပာစြာႏွင္ ့သာ
မနက္ျဖန္ရဲ့အနာဂတ္ၾကမ္းျပင္ေပၚ...ေအာင္ျမင္မႈမ်ားစြာျဖင့္
ေခါင္းေဖာ္...ေျခလွမ္း...ေအာင္ျမင္မွု ့မ်ားထမ္းေဆာင္ႏွိုင္ပါေစေတာ့ေလ..။။
(ခင္မင္မ်ားစြာျဖင္ ့ေနလင္းျဖိဳး)
No comments:
Post a Comment
ေနေရာင္ကိုေမွ်ာ္ျပီးမွျပံဳးရတာပန္းတို့သဘာ၀မွန္ရင္
ကာရံေတြ
နေဘေတြ....အတြက္
ေ၀ဖန္သံေလးမ်ားၾကားခ်င္မိတာအမွန္
ဒါေၾကာင့္သာ.............
ရင္ဖြင့္သံေလးတစ္ခုခုေတာ့ထားခဲ့ေပးပါအံုးေနာ္ခင္ဗ်
ခင္မင္ေလးစားလ်က္.....အေမ့သားေနလင္းျဖိဳး