(အေမ မ်ား ေန ့အတြက္...ဒီကဗ်ာႏွင္ ့ ကန္ေတာ့ပါ၏ ေမြးေမေမ)
ကာရံထားတဲ့ တံတိုင္းေတြၾကား
အေဖေခၚစရာမရွိလုိ ့. ....
တေၾကာ္ၾကာ္.....ငုိေၾကြးေနတဲ့ကေ
အတၱမ်ားဖုံးတဲ့ကမၻာေျမေပၚ ထြန္းေတာက္
ပ်ိ ဳးေထာင္ သူ ရင္ထဲ ... ဒဏ္ရာေတြ ဗလဘြ နဲ ့....။
ေရာင္ျခည္ဦးမွာ ထုိးထြက္တဲ့အလင္း ရွင္ ကာရံထားတဲ့ တံတိုင္းေတြၾကား
အေဖေခၚစရာမရွိလုိ ့. ....
တေၾကာ္ၾကာ္.....ငုိေၾကြးေနတဲ့ကေ
အတၱမ်ားဖုံးတဲ့ကမၻာေျမေပၚ ထြန္းေတာက္
ပ်ိ ဳးေထာင္ သူ ရင္ထဲ ... ဒဏ္ရာေတြ ဗလဘြ နဲ ့....။
အမွန္တရားကိုျမတ္ႏူိးတဲ့......အ
အခက္ခဲ ေတြ ကို ၀မ္းျဖည္ ့
ရင္ေသြး ငယ္ေတြ အေရွ ့
အျပံဳး မပ်က္ခဲ့ဘူးေနာ္....။
ေလာကဓံ က မာယာမ်ားသတဲ ့
သူကိုယ္တိုင္ မာယာေတာထဲ ၀င္ထြက္
ရင္ေသြးေတြ မနာၾကင္ဖို ့အတြက္
ထြက္ေပါက္ေတြ ရေအာင္မွတ္
လမင္း အလင္းေရာင္နဲ့ မယွဥ္သာပါဘူး အေမ...။
အေတာင္စံုလို ့ ပ်ံသန္းေတာ့မလား
မတားရက္....အစာခြံ ့ ၀မ္းျဖည္ ့ေပးသူ
ေခြ်း ထြက္မ်ားရင္ ဆာေလာင္တတ္သတဲ ့
မေမာတန္း မွာၾကား...
အသိတရားငယ္တဲ ့ .....ရင္ေသြး အတြက္လား အေမ..။
မိန္ ့ခြန္း သံ ....မဟုတ္ပါဘူး....ရပ္ေ၀းေရာက္မ
စိုးရိမ္မွဳ ့ အသံတုန္တုန္ ေတြ....ရပ္ေ၀းေရာက္မွ နားလည္
တတြတ္တြတ္ မွားၾကား..နားခါးမိတဲ့ အသံ
ရပ္ေ၀းေရာက္မွ ငိုခ်ခဲ့ရ.....
အဲ့ဒီ ့ ေမတၱာ ရွင္
အဲ ့ဒီ ့ ဂရု ဏာ ရွင္
အဲ့ဒီ ့ လမ္းျပ ရွင္
ရင္၀ယ္ မေမ ့....ႏွလံုးသားကို အုပ္မိုး
ေမြးေက်းဇူးရွင္......အို...အႏွ
ေန၀န္းခန္ ့(သို ့) ေနလင္းျဖိဴး
No comments:
Post a Comment
ေနေရာင္ကိုေမွ်ာ္ျပီးမွျပံဳးရတာပန္းတို့သဘာ၀မွန္ရင္
ကာရံေတြ
နေဘေတြ....အတြက္
ေ၀ဖန္သံေလးမ်ားၾကားခ်င္မိတာအမွန္
ဒါေၾကာင့္သာ.............
ရင္ဖြင့္သံေလးတစ္ခုခုေတာ့ထားခဲ့ေပးပါအံုးေနာ္ခင္ဗ်
ခင္မင္ေလးစားလ်က္.....အေမ့သားေနလင္းျဖိဳး